Μια μυστηριώδης τρύπα 80.000 χιλιομέτρων άνοιξε ξαφνικά στην Ανταρκτική και οι επιστήμονες αδυνατούν να το εξηγήσουν. Η τρύπα εντοπίστηκε από τους ερευνητές πριν από ένα μήνα. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του National Geographic, η ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τορόντο και το έργο SOCCOM (Southern Ocean Carbon and Climate Observations and Modeling) του Νότιου Ωκεανού, παρακολουθούσε την περιοχή με δορυφορική τεχνολογία μετά από μια παρόμοια τρύπα που άνοιξε πέρυσι.
Εικόνα: Θάλασσα Weddell της Ανταρκτικής Jeff Schmaltz/Jesse Allen/NASA[/caption]
Οι περιοχές ανοιχτού νερού που περιβάλλουν τον πάγο της θάλασσας ονομάζονται πολύνυες. Το βαθύ νερό σε αυτό το τμήμα του νότιου ωκεανού είναι θερμότερο και πιο αλμυρό από τα επιφανειακά ύδατα. Τα ρεύματα του ωκεανού φέρνουν το θερμότερο νερό προς την επιφάνεια και λιώνουν τα στρώματα πάγου τα οποία είχαν σχηματιστεί στην επιφάνεια του ωκεανού. Αυτή η τήξη δημιουργεί την πολύνυα. Η τρύπα φέρνει συνεχώς το νερό στην επιφάνεια και γι'αυτό είναι δύσκολο να σχηματιστούν νέα στρώματα πάγου. Όταν το θερμότερο νερό κρυώσει, έρχεται σε επαφή με τις ψυχρές θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας και βυθίζεται. Στη συνέχεια θερμαίνεται σε βαθύτερες περιοχές, επιτρέποντας να συνεχιστεί ο κύκλος.
Η φετινή πολύνυα είναι περίπου 80.000 χιλιόμετρα και την καθιστά την μεγαλύτερη πολύνυα που παρατηρήθηκε στη Θάλασσα Weddell της Ανταρκτικής από τη δεκαετία του 1970. Στην ίδια τοποθεσία τη δεκαετία του '70 παρατηρήθηκε μια παρόμοια πολύνυα. Επειδή, τότε δεν υπήρχαν επιστημονικά εργαλεία παρατήρησης με αποτέλεσμα η τρύπα να μην ερευνηθεί από τους επιστήμονες. Στην συνέχεια η τρύπα εξαφανίστηκε για τέσσερις δεκαετίες και ξανάνοιξε τώρα.
Εικόνα: MODIS-Aqua, NASA Worldview
Ο καθηγητής φυσικής Kent Moore, στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο δήλωσε για την πολύνια: «Στα βάθη του χειμώνα, για περισσότερο από ένα μήνα, είχαμε αυτή την περιοχή ανοιχτού νερού. Αυτή η πολύνυα είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα από την άκρη του πάγου. Αν δεν είχαμε ένα δορυφόρο, δεν θα ξέραμε ότι ήταν εκεί. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η πολύνυα ήταν εξαφανισμένη για 40 χρόνια και τώρα επέστρεψε. Ο σκληρός χειμώνας στην Ανταρκτική καθιστά δύσκολο να εντοπίσουμε τρύπες όπως αυτή και είναι δύσκολο να τις μελετήσουμε. Αυτός είναι ο δεύτερος χρόνος που σχηματίστηκε πολύνυα, αν και η περσινή τρύπα δεν ήταν τόσο μεγάλη. Σε σύγκριση με τα προηγούμενα 40 χρόνια, το ποσό των δεδομένων που έχουμε είναι εκπληκτικό. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πραγματικά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που θα έχει αυτή η πολύνυα.»
Η ερευνητική ομάδα του Moore εργάζονται για να εξηγήσουν τι προκάλεσε τον σχηματισμό αυτών των τρυπών και πάλι μετά από τόσα χρόνια. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν παρατηρήσεις από δορυφόρους και ρομπότ βαθέων υδάτων.
Η ψύξη του θερμού ωκεάνιου ύδατος όταν φτάσει στην επιφάνεια μπορεί επίσης να έχει ευρύτερο αντίκτυπο στη θερμοκρασία του ωκεανού, αλλά ο Moore λέει ότι εκτός των τοπικών καιρικών φαινομένων, οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι τι σημαίνει αυτή η τεράστια πολύνυα για τους ωκεανούς και το κλίμα της Ανταρκτικής και αν σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.
Εικόνα: Θάλασσα Weddell της Ανταρκτικής Jeff Schmaltz/Jesse Allen/NASA[/caption]Οι περιοχές ανοιχτού νερού που περιβάλλουν τον πάγο της θάλασσας ονομάζονται πολύνυες. Το βαθύ νερό σε αυτό το τμήμα του νότιου ωκεανού είναι θερμότερο και πιο αλμυρό από τα επιφανειακά ύδατα. Τα ρεύματα του ωκεανού φέρνουν το θερμότερο νερό προς την επιφάνεια και λιώνουν τα στρώματα πάγου τα οποία είχαν σχηματιστεί στην επιφάνεια του ωκεανού. Αυτή η τήξη δημιουργεί την πολύνυα. Η τρύπα φέρνει συνεχώς το νερό στην επιφάνεια και γι'αυτό είναι δύσκολο να σχηματιστούν νέα στρώματα πάγου. Όταν το θερμότερο νερό κρυώσει, έρχεται σε επαφή με τις ψυχρές θερμοκρασίες της ατμόσφαιρας και βυθίζεται. Στη συνέχεια θερμαίνεται σε βαθύτερες περιοχές, επιτρέποντας να συνεχιστεί ο κύκλος.
Η φετινή πολύνυα είναι περίπου 80.000 χιλιόμετρα και την καθιστά την μεγαλύτερη πολύνυα που παρατηρήθηκε στη Θάλασσα Weddell της Ανταρκτικής από τη δεκαετία του 1970. Στην ίδια τοποθεσία τη δεκαετία του '70 παρατηρήθηκε μια παρόμοια πολύνυα. Επειδή, τότε δεν υπήρχαν επιστημονικά εργαλεία παρατήρησης με αποτέλεσμα η τρύπα να μην ερευνηθεί από τους επιστήμονες. Στην συνέχεια η τρύπα εξαφανίστηκε για τέσσερις δεκαετίες και ξανάνοιξε τώρα.
Εικόνα: MODIS-Aqua, NASA WorldviewΟ καθηγητής φυσικής Kent Moore, στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο δήλωσε για την πολύνια: «Στα βάθη του χειμώνα, για περισσότερο από ένα μήνα, είχαμε αυτή την περιοχή ανοιχτού νερού. Αυτή η πολύνυα είναι εκατοντάδες χιλιόμετρα από την άκρη του πάγου. Αν δεν είχαμε ένα δορυφόρο, δεν θα ξέραμε ότι ήταν εκεί. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η πολύνυα ήταν εξαφανισμένη για 40 χρόνια και τώρα επέστρεψε. Ο σκληρός χειμώνας στην Ανταρκτική καθιστά δύσκολο να εντοπίσουμε τρύπες όπως αυτή και είναι δύσκολο να τις μελετήσουμε. Αυτός είναι ο δεύτερος χρόνος που σχηματίστηκε πολύνυα, αν και η περσινή τρύπα δεν ήταν τόσο μεγάλη. Σε σύγκριση με τα προηγούμενα 40 χρόνια, το ποσό των δεδομένων που έχουμε είναι εκπληκτικό. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πραγματικά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις που θα έχει αυτή η πολύνυα.»
Η ερευνητική ομάδα του Moore εργάζονται για να εξηγήσουν τι προκάλεσε τον σχηματισμό αυτών των τρυπών και πάλι μετά από τόσα χρόνια. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν παρατηρήσεις από δορυφόρους και ρομπότ βαθέων υδάτων.
Η ψύξη του θερμού ωκεάνιου ύδατος όταν φτάσει στην επιφάνεια μπορεί επίσης να έχει ευρύτερο αντίκτυπο στη θερμοκρασία του ωκεανού, αλλά ο Moore λέει ότι εκτός των τοπικών καιρικών φαινομένων, οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι τι σημαίνει αυτή η τεράστια πολύνυα για τους ωκεανούς και το κλίμα της Ανταρκτικής και αν σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.
0 Σχόλια
Γράψτε το Σχόλιο σας